συγκεντροποίηση

η, Ν

1. συνένωση επιμέρους πραγμάτων σε ενιαίο σύνολο, υπαγωγή στο ίδιο κέντρο, συγκέντρωση

2. φρ. «συγκεντροποίηση κεφαλαίου»

(κατά τη μαρξιστική θεωρία) συνένωση επιμέρους κεφαλαίων υπό ενιαίο έλεγχο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συγκεντρώνω + -ποίηση (< -ποιῶ*). Η λ. αποτελεί απόδοση ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. centralisation].